Woensdag 20 februari (Dick)

21 februari 2019 - Akaroa, Nieuw-Zeeland

Het waaide stevig vanmorgen en het was flink bewolkt. Net boven de horizon zagen we een streepje blauw, volgens ons gingen we die kant op en anders zou de wind hopelijk de goede richting op blazen. Het was 's ochtends even stoeien met het vooroorlogse sanitair, maar vervolgens heb ik toch lekker gedoucht. Toen wij van de camping vertrokken was de bezetting bijna gehalveerd. Lees: er was geen kip (ook niet letterlijk trouwens, want kippen cq hanen hebben we ook al een keer mogen begroeten, toevallig staat Geerke vandaag op die camperplaats 😄). Op naar Christchurch over de grote weg. Het was zelfs even vierbaans, een unicum hier. De meeste snelwegen lijken op op onze provinciale wegen. Het einddoel van vandaag was overigens niet genoemde stad, maar het schiereiland wat ten oosten ligt: Banks Peninsula. Als we het plaatsje Lyttelton naderen zien we een afslag naar de 'Christchurch Gondola'. Daar gaan we eerst naar toe. De kabelbaan brengt ons naar de rand van een uitgedoofde vulkaan bovenop de Port Hills. Het uitzicht over Christchurch en het schiereiland is fantastisch. Het is inmiddels weer vertrouwd zomers heet en ook de bewolking is verdwenen, alleen in de verte is het niet helemaal helder. Op de top is een cafe en een winkeltje te vinden en een soort Efteling attractie waar je gezeten in een karretje door de geschiedenis van de Peninsula gaat. Grappig. Natuurlijk doen we ook koffie plus 🍰 en dan weer in de gondel naar beneden. Het laatste oostelijke stadje op het schiereiland is Akarao en daar gaan we naar toe. Straightline 38 km, maar zodra je de navigatie aanzet blijkt het 82 km te zijn met een voorspelde reistijd van anderhalf uur. We weten inmiddels wat dat betekent: een slingerweg door de bergen! Het eerste stuk is ook zo en lijkt nog op bewoonde wereld. Dan een groot stuk wat zo dor is als het maar kan. Je krijgt er spontaan woestijnvisioenen bij. Het laatste stuk om een grote baai heen is dan weer veel groener. Zo'n laatste stadje heeft blijkbaar op meer mensen aantrekkingskracht, want ondanks dat je onderweg nauwelijks mensen tegenkomt blijkt de (enige) camping toch vol. We mogen op het 'overflow' terrein tegenover de ingang staan, prima. Je kunt vanaf de camping in 10 minuten binnendoor wandelen naar Akaroa en dat doen we dus. Na zo'n dagje in de auto is een wandeling wel even lekker. Akaroa is ooit gesticht door een groepje Franse kolonisten en dat merk je nog, bv aan Franse straatnamen. En misschien verbeelden we het ons, maar het lijkt ook wel of we meer frans om ons heen horen. Stelletje chauvinisten😜. We wandelen langs de baai in het avondzonnetje. Het is best een gezellig stadje, we kijken even bij de vuurtoren en op de pier. De meeste winkels zijn al dicht omdat het na 17.30u is. Nog een steil klimmetje en dan zijn we weer op de camping. We hebben nog geluk met ons plaatsje, want een aantal mensen moet onverrichterzake retour!

Foto’s