Zondag 20 januari (Dick)

Toen we vanmorgen opstonden regende het. Maar zoals het al de hele week gaat: na een uurtje klaarde het op, brak de zon door en werd het weer een stralende dag. Het plan was om vandaag de Waitomo Caves te bezoeken, om de grotten met glimwormen en mooie kalksteenformaties te bekijken. Een attractie met waarschijnlijk een hoog Efteling-gehalte en een rit van bijna 2 uur, maar toch iets wat we graag willen zien. Als we anderhalf uur onderweg zijn door het mooie Hobbit-landschap (de film is er opgenomen) zien we een bord aan de kant van de weg: 'Kiwi-house, native bird park'. We besluiten af te slaan om eens een paar 'birdies' te bekijken. Bij de ingang van het park staat een groot kiwibeeld, we zijn benieuwd. Na wat inleidende foto's en teksten komen we in een ruimte waar het leefgebied van een kiwi is nagebouwd. Het is er aardedonker (de beestjes leven nu eenmaal 's nachts) en onze ogen moeten even wennen. Maar dan zien we er een: een echte kiwi! Een vogel van het formaat forse kip en waar ik een trage dodo had verwacht blijkt het tegendeel waar, het beest loopt energiek heen en weer te dribbelen, steekt z'n snavel overal in de grond en trekt af en toe een sprintje á la Usain Bolt. Het ziet er heel aandoenlijk uit, ik begrijp meteen waarom de kiwi het Nieuw-Zeelandse troeteldier is. We maken een rondje door het park en zien nog meer vogels, soms in een wat verlopen, maar wel natuurlijk ogende huisvesting. Wat wel weer heel goed gedaan is, is dat ze over meerdere bomen een overspanning met een net hebben gemaakt, waardoor er een enorme volière is ontstaan. De vogels hebben daar lekker de ruimte. We doen een nog een rondje langs de kiwi's en zien hoe ze gevoerd worden. Geslaagd uitstapje! Dan op zoek naar een plek om ons chemisch toilet te legen, dat moet op speciale plaatsen. We hadden op de app Campermate een plek gevonden en er stond ook een bord in de berm. Maar vinden...ho maar. Uiteindelijk bij een camping geprobeerd dat ding te legen, maar er kwam op ietwat hoge poten een meneer aan die duidelijk maakte dat als we geen gasten waren, we $20 dollar moesten betalen. Dat vonden we toch een beetje veel 'to get rid of your s..t'. Dan maar door, eerst naar Waitomo. De grootste drukte leek voorbij, volop plek op de parkeerplaats, geen rij bij de kassa en na 10 minuten al aan de beurt voor de rondleiding. Eerst langs de kalksteenformaties, het meisje dat ons gidste deed haar verhaal inclusief ingestudeerde grapjes, maar wij hoorden ze voor het eerst (zij waarschijnlijk voor de duizendste keer), en wij vonden het leuk😊. En dan in de boot voor een tochtje langs de glimwormen. Prachtig, sprookjesachtig! Het hele plafond van de donkere grot vol met lichtjes, als een sterrenhemel. Het was niet zo'n lange tocht, maar wel mooi hoor! Foto's maken mocht niet (zou ook niet gaan), maar daar had de organisatie wel wat op verzonnen: bij de ingang werd er een foto gemaakt en dan werd je keurig in een glimwormengrot gefotosjopt. Te erg, maar we hebben de foto toch gekocht natuurlijk 😜. Hierna wilden we nog naar Lake Taupo rijden, maar gezien de tijd was het duidelijk dat we dat niet zouden halen. Onderweg vonden we nog een gloednieuw dumpstation, je rook de verf nog. Daar geloost en nieuw water getapt. Nog 50 km door gereden naar Taumarunei (er zijn bijna geen plaatsnamen waar je je tong niet over breekt). Het landschap onderweg is schitterend (wat we elke 5 minuten spontaan roepen haha), prachtig reliëf en het mooie avondlicht doet de rest. Een kiwiburger gegeten bij McDonalds (tsja, het was al laat en je moet wat) en toen na enig speurwerk in Taumarunei de camping gevonden. Heel rustig, maar een paar gasten. Morgen verder!