Vrijdag 22 februari (Dick)

Op de camping was 's morgens een en al bedrijvigheid. Voor onze neus was de 'carwash' en het dumpstation. Allerlei campers moesten blijkbaar schoon en leeg, waarschijnlijk vakantiegangers die op weg naar het vliegveld de camper in gingen leveren. Wij gaan voor de tweede ronde naar Christchurch. Rian gaat nog even wol zoeken en wat souvenirs kopen en ik wil graag een fotoboekje over Nieuw-Zeeland. De profs maken toch altijd mooiere plaatsjes dan jezelf. De stad is vlakbij op minder dan vijf kilometer. In tegenstelling tot gisteren hebben we (voor de wolwinkel) snel een parkeerplaats gevonden. Ook hier geen possumwol, helaas. Naar het centrum is het dan nog maar een dikke kilometer, lopen dus, maar wel bij 28 graden, poeh. Bij een brug waar verwrongen staal uit het water steekt en waar een plaquette is bevestigd, gooit een ouder echtpaar bloemen in het water. Waarschijnlijk voor de herdenking van de aardbeving van 2011. Gisteren nog eens even gegoogled: er zijn hier bijna iedere dag aardbevingen! Tot wel vier per dag! Dat had ik me nooit gerealiseerd. In 2016 zijn daar nog twee doden bij gevallen toen er een beving was met een kracht van 6,2. En wetenschappers vrezen het ergste voor de toekomst. Nu begrijp ik al die borden wel, vol tsunami-waarschuwingen en 'recovery zones'. Mmmm.......De winkels in Christchurch weten we inmiddels te vinden en als de aankopen binnen zijn verlaten we de stad. We gaan naar de kust, naar Kairaki, zo'n 15 kilometer boven Christchurch. Daar blijven we tot zondag, de dag dat we weer naar huis gaan. In Kairaki is het aanvankelijk bewolkt en 10 graden kouder! Bijzonder. Zwemmen is even niet aan de orde, brrr. En fut om nog plannen te maken voor uitstapjes hebben we eigenlijk niet meer. We doen nog even boodschappen, maar de middag brengen we voornamelijk door met hangen/lezen.