Dinsdag 8 jan

8 januari 2019 - Leigh, Nieuw-Zeeland

Nog een dagje op dezelfde camping in Leigh. Vanmorgen om 6(!) uur wakker. Nog een uurtje wat liggen kletsen en suffen en er toch maar af. Het hakt er toch wel in; je dag 12 uur verschuiven. Het is hier heerlijk rustig. Je hoort niets anders dan vogelgeluiden. En die klinken hier anders dan bij ons. Na veel gezoek op internet kwamen we achter de naam van de lawaaipapagaai die hier rond hupst: een lid van de spreeuwen familie. Verder dacht ik tegen de ochtend ergens smsjes plienkjes te horen maar dat blijkt ook een vogel te zijn. Maar die heb ik nog niet gezien. Mussen zijn hier gewoon mussen. Hier op de camping ook al een aantal keer een Monarch vlinder gezien. Veel agapanthussen en mooi bloeiende bomen, mombretia, oostindische kers, lantana. Heerlijk al die bloemen. Eigenlijk was het vandaag wat te heet om te lopen. En je verbrand hier snel hebben we in de gaten. Dus op het heetst van de dag maar een boek gelezen en later een wandeling gemaakt naar de baai hier vlak bij. Prachtig blauw is het water hier. De plaatselijke 'supermarkt' bezocht en een ijsje gegeten. Als we van dit ijsje niet ziek worden; kunnen we overal ijsjes eten bedachten we. Gezien de kennelijke staat van de winkel die vader en zoon runden. Aardig zijn de mensen hier wel. Goedlachs ook. Onverstaanbaar ook. "Hauwdie", is de normale begroeting hier. En je moet verhipte goed opletten wat ze nou zeggen. Het veldje van de camping is aan het einde van de middag aardig volgestroomd met allerhande campers: van omgebouwde auto's tot hippiebusjes en grote campers. Inmiddels zit ieder binnen: door de zonsondergang en koude wind koelt het snel af.

Foto’s

1 Reactie

  1. Tineke:
    8 januari 2019
    Inderdaad onverstaanbaar die mensen.
    Jullie krijgen de hartelijke groeten van veel anesthesiemedewerkers. Ze zijn erg benieuwd hoe het met je gaat.
    Geniet!